Zo divers kan het hier zijn....
Door: Esther & Margreet
Blijf op de hoogte en volg Esther & Margreet
29 September 2016 | Oeganda, Nyakibale
Het voelt soms zo anders dan vorig jaar om hier te zijn.
Vorig jaar was een eerste kennismaking met het land, de mensen, de cultuur en gebruiken, de ideeën over gezondheidszorg en dachten we toen we terug gingen daar wel een beetje een beeld van te hebben. We waren heel onbevangen toen we kwamen en een beetje "ingewijd" toen we gingen.
Nu zijn we terug en worden we ontvangen als familie, als mensen die heel dichtbij staan, gaan we met goede bedoelingen weer aan het werk en dan gebeurt er iets, waar we allebei niet zo goed raad mee weten.
We voelen ons meteen weer thuis, maar ook wat verloren, het lijkt alsof we sommige dingen meer helder zien dan vorig jaar, waar helpen we nu ECHT mee???
We willen zó graag samenwerken maar merken dat we het ook alleen moeten doen, en dan hebben we het over de afdelingen, er is niemand die ons "meeneemt" en overlegt. Wie heeft de verantwoordelijkheid bv op de nursery?
De eerste dagen hebben we daar niemand gezien, alleen maar leerlingen, het weekend was de nieuwe "kinderarts" vrij, (ze is basisarts, maar de nursery en kinderafdeling zijn aan haar toegewezen) het hele weekend was er niemand die visite liep.
Wij dragen dingen aan , "moet dat kind nog wel een sonde, ze drinkt toch goed?" Zijn de controles wel gedaan, is de antibiotica nog wel nodig? De ene moeder denkt dat ze naar huis mag maar het kind heeft vandaag nog geen voeding binnengekregen", etc etc
Daar hebben we moeite mee, dan rol je bijna in de situatie van, die muzungu's die even gaan vertellen hoe het hier moet en dat willen we absoluut niet, maar toekijken en geen suggesties doen lukt ons ook niet echt. We missen het samenwerken, het samen verantwoordelijk zijn, geëngageerd zijn, misschien is dat wel het belangrijkste waar we naar op zoek zijn, en ons steentje aan bij willen dragen.
Ons referentiekader is anders dan het referentiekader van de mensen die hier werken, dat vraagt een open houding, steeds weer, en begrip. We begrijpen dit jaar meer waar Rob de Vos ons op heeft voorbereid!
Maandag komt Victa, de eerst verantwoordelijke van de nursery weer terug van verlof, dan storten wij ons op haar, pakken allebei een hand, en laten niet meer los :-) :-)
Wij beginnen nu maar met de loodgieter die de kraan moet maken op de babykamer want dat is echt onontbeerlijk, het jerrycannetje is te vies om aan te pakken, ons punt hygiene heeft nog veel aandacht nodig!!!
Bedenk dat de handdoek op de babykamer er nu al twee weken hangt, handen afdrogen kan blijkbaar ook aan een gordijn.....
Maandag gaan we even op bezoek bij "sunshine", een leerling uit het derde jaar, ze heeft een buikoperatie ondergaan, ze was zó bang maar gelukkig is het goed gegaan.
Op de gang komen we een vrolijke 2-jarige peuter tegen die als hij ons ziet het opeens op een enorm gillen zet, echt, de paniek is in zijn stem te horen, hij zag waarschijnlijk voor het eerst blanke mensen?!?
Het idee is geboren om een echte Hollandse appeltaart te bakken voor de verjaardag van Margreet, op 30 sept. Zo, dat heeft heel wat voeten in de aarde!
Van een bakblik hebben ze hier nog nooit gehoord, laat staan van een oven!
We informeren wie er een oven tot de beschikking heeft en komen uiteindelijk uit bij de vrouw van de directeur!
Dat blijkt een houtgestookte oven te zijn, al jaren niet meer in gebruik en nodig aan een schoonmaakbeurt toe ;-) Dan toch maar die "griezelige" gasoven in ons appartement aan! Na een aantal pogingen en ietwat aangebrande vingers blijkt hij toch nog te werken!
En als je dan geduld hebt en een beetje inventief bent hebben de zusters veel meer in huis dan je denkt!
De metalen bestekbak doet dienst als bakblik, als we vragen of er nog een dergelijk type bestaat komt er zowaar nog een, zij het wat roestig, blik te voorschijn.
Angela en Pee zijn druk aan het helpen, prachtig deeg in elkaar gekneed! Appels geschild en met een toevoeging van wat custardpoeder moet het toch gek gaan als dat niet gaat lukken!
Onder toeziend oog van Steven, nurse on the ED, worden de reepjes over de taart gelegd. Hij kijkt gebiologeerd toe....
Wát een leuke middag. Inmiddels zijn er ruim 20 mensen uitgenodigd, schijnbaar wel de bedoeling om mensen persoonlijk uit te nodigen, oppassen dat we niet iemand vergeten.....
De eerste taart zit in de oven, en de zusters hebben de smaak ook te pakken, ze gaan aan de slag met een cake! Deze wordt dan ook naar ons huis gebracht en kan straks hier in de oven. Ondertussen zijn zij écht bij ons op visite, willen niks te drinken, maar een paar geanuts en een lekker speculaasje (gevonden in de lokale SENA supermarkt!!!!) gaan er na het "onze vader" wel in.
Tijdens de lunch van vanmiddag horen we de jongens in het hostel enorm discussiëren..... Er zijn inmiddels twee voetbalteams samengesteld!
De jongens oefenen elke dag, sinds ze weten dat wij de match opnieuw organiseren, ze gaan dit keer voor de winst! Hebben vorige keer de beker nét gemist, dus de belangen zijn groot!
De voorbereidingen voor de sportdag zijn in volle gang, het eerste overleg heeft plaats gevonden onder aanvoerder Deus, alleen dat al.....hoe fanatiek worden de verschillende punten op tafel gebracht, hoe laat te beginnen, hoe laat de maaltijd, waar wordt het feest gehouden, hoe moeten de teams gevormd worden, welke afdeling speelt met welk departement, het moet tenslotte wel enigszins in verhouding zijn, etc.etc.
Net als vorig jaar gonst het wéér over het terrein, dit evenement is zó belangrijk voor iedereen, we zien de verbroedering ontstaan en dat maakt alles zo de moeite waard!!
En of je nou schoenen hebt of niet, of zoals in het geval van 3e jaars student Osbert maar 1, het mag de pret niet drukken!
Er is een heuse begroting samengesteld en deze wordt doorgenomen, dit keer staat er geen geit op het menu, maar een hele koe.....( 4 geiten kost net zoveel als 1 koe)
Er zijn namelijk meer monden te voeren, omdat de derde jaars nog op het terrein zijn en nog examens moeten gaan doen.
Het beloofd een ENORME happening te worden! We wachten het met gezonde spanning en Hollandse nuchterheid af..........
Er is ook nog gewerkt vandaag, voor 66 studenten (verpleegkundige en verloskundige) reanimatie les gegeven voor pasgeborenen.
Eerst theoretische uitleg en dan vooral oefenen in tweetallen. Hoewel er enige schroom is gaan de studenten aan de slag. We zeggen (zoals dat ook bij ons gebeurt tijdens de Skill en Drill), wees niet bang om fouten te maken, daar leer je het meest van!
We hebben hiermee een goede beurt gemaakt, de studenten waren tevreden, geven aan veel geleerd te hebben, de Principal dik tevreden en hij gaat er persoonlijk voor zorgen dat ook de andere leerlingen tijd ingepland krijgen voor het volgen van deze training. Ligt er voor ons nóg 1 uitdaging, namelijk de staff!
We hebben gelukkig nog even......!
-
29 September 2016 - 23:32
Renée:
Uit ervaring kan ik zeggen dag er idd prima baksels uit die oven komen -
30 September 2016 - 09:46
Anjet:
Lieve Margreet! Van harte gefeliciteerd met je verjaardag!! Jou hand is te zien in de heerlijke appeltaart!
Geniet lieverd van deze mooie dag met alle lieve mensen om je heen!
Dikke knuffel en kus van ons, Roel en Anjet we houden van je!!!!! -
30 September 2016 - 12:09
Abida:
Van❤️-te gefeliciteerd met je verjaardag Margreet!!! Heb een hele fijne dag! Liefs Abida -
30 September 2016 - 14:00
Iet Faber:
Lieve dames, wat een bijzonder verslag weer. Ik heb ervan genoten!!! Ik wens jullie weer veel succes en een heel mooi weekend. -
30 September 2016 - 14:02
Iet Faber:
Even vergeten: Margreet van harte gefeliciteerd met je verjaardag. Ik wens je nog heel veel mooie en gezonde jaren toe. Liefs Iet -
30 September 2016 - 15:26
Janny:
Lieve Margreet, Van Harte gefeliciteerd met je verjaardag!! Eet smakelijk van die prachtige appeltaart!!
Fijne dag!!, liefs Janny -
30 September 2016 - 17:43
Rina:
he lieve sis(ters),
gelukkig heb ik ook mijn personal hotline maar wil toch nog even ook hier reageren op al het goeds wat jullie weer doen, de mooie en soms ook ontroerende foto's en verhalen.
fijn ook om te zien dat het voor jullie ook zo genieten is!
Dat taartje ziet er goed uit greetje, Geniet van je verjaardag en laat je maar lekker verwennen daar!
bak ik en taartje als je terugkomt;-)))
Dag lieverd, big big kiss from sis -
30 September 2016 - 23:22
Bart Kroon:
Hey Margreet en Esther,
Wat een indrukwekkend verslag weer om te lezen!
Veel succes nog bij jullie activiteiten!
En.... lieve Margreet, van harte gefeliciteerd met je verjaardag!
Liefs, Bart Kroon -
01 Oktober 2016 - 00:10
Sjoukje:
Wat een prachtige foto's en mooie verhalen weer. Bijzonder dat jullie vorig jaar opgezette match meteen weer herrinnert wordt en ook nu weer zoveel enthousiaste deelnemers! Jullie hebben een traditie geschapen;-)
En echte appeltaart voor je verjaardag. Vast veel lekkerder als een sprinkhaan! Van harte gefeliciteerd Margreet met je verjaardag!
-
02 Oktober 2016 - 19:52
Karin:
Lieve dames,
Wàt een mooie verslagen zijn het weer. Vanaf de bank waan je je een beetje in Oeganda.
De foto's spreken voor zich.HOB: -
03 Oktober 2016 - 16:42
Regina:
Lieve allebei,
Dank dat jullie ons weer even mee laten genieten, wat schrijven jullie toch beeldend, ik kijk uit naar jullie volgende belevenissen,
Heb het fijn samen, liefs Regina
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
